Hiken....!

Hiken.....!

Leuk om jullie reacties te lezen, fijn om te horen dat het zo bij Suus past..... (Why?)

De spannende verhalen blijven nog komen (hoop eigenlijk dat het niet echt erger wordt...)
Dinsdag 13-11 zijn we vanuit Te Puru langs de kust naar boven gereden: Corromandel. In Colville (nog iets noorderlijkers) hebben we een mooi huis gevonden op de prairie. Bij een boer op het bedrijf. 's Morgens hebben we zelfs heel de vee-stapel mee gevoerd: waren al na een half uur klaar.....
2 kalfjes, 2 lammetjes, 2 geiten: warme melk gegeven (met de fles).
1 varken (zwart zwijntje) en kippen gevoerd. Jos voelde zich weer helemaal thuis en op zijn gemak.
Op het bedrijf hadden ze 300 koeien en 600 schapen, welke allemaal in het veld/ bergen liepen, wat 1260 Ha groot is. Ja Ruud, dit is echt veel.

Hiking-story:
di. 13-11: na de lunch (gebakken ei, voor een goede bodem!), zijn we aan een wandeltocht begonnen over het landgoed van de boer. We starte de hiking om 15.00u. Na 1,5 uur hadden we de top bereikt: boven op de berg van 525meter hoog. Hiervandaan hadden we uitzicht over Corromandel stad en de zee aan beide kanten van het Corromandel-schiereiland. Dus erg mooi. We zagen een donkere wolk aankomen, met regen erin. Gelukkig hebben we deze bui niet gehad. Maar we wilde ook voor het donker terug zijn bij ons huis. Rond 20.30uur wordt het donker.
Dus wij flink doorlopen op de mountains; omhoog en omlaag, tussen allerlei soorten bomen en planten. Erg prachtig allemaal. Jos en Suus komen nu echt genieten van onze reis. Maar rond 18.00u waren we nog niet echt dichterbij het huis gekomen. Dus hebben we bij een verharde weg deze opgelopen. Om maar uit de bergen te zijn, voordat het donker zou worden..... En we helemaal niet meer zouden weten welke kant we op moesten.
De 1e auto (man die de zoon was van een Nederlands stel) gevraagd of we zo de goede kant opliepen.....
NEE DUS....!
We liepen helemaal verkeerd en waren zelfs 35 km weg van ons huis....
WAT NU.... Deze man wilde ons wel meenemen, naar Corromandel (hier waren we de goede richting op).
Toen zijn we op advies van hem, maar gaan liften.....(?)
Er reden niet veel auto's de goede kant op, maar de 1e de beste stopte gelukkig. Er zat een ouder stel in, die wel te vertrouwen waren. Dus gelukkig dit verhaal is ook goed afgelopen.....

Wo. 14-11: Omdat we dinsdag niet de hele tocht gelopen hadden, zijn we vandaag nog gebleven om de andere helft te lopen. Het weer was 's morgens erg mooi (zon en warm), maar rond 10.00u regende het en waaide het hard. Dus maar even wachten. Weer de berg opgelopen, erg mooi. Op zoek naar Glow-worms in een grot, die er niet meer zaten....
Eenmaal boven begon het weer te regenen: gelukkig konden we schuilen achter de berg.

In ons huis zaten we niet alleen (wel een aparte kamer). Di. een visser, die erg druk was en continu zijn verhaal vertelde. We dachten dat Suus veel en druk vertelde, maar hierbij was Suus nog rustig. Wo. een wielrenner: denk je aan een sportieve man....
Hij had van 11.30 tot wij naar bed gingen maar liefst 17 flessen bier op....! Hij kon niets fatsoenlijks zeggen, was total loss (echt kei zat....)

Vanmorgen heeft Suus zelfs in de auto gereden, langs de bergen af op greffel-weg. Het ging best goed, alleen toch wennen om aan de linker kant van de weg te rijden (voor Jos ook nog af en toe...)

Vanmiddag bij Hot Water Beach een gat gegraven in het strand (lekker warm water). En bij Cathedrale Cove in Hanei geweest: mooie wandeling langs het strand. De zon scheef vanmiddag gelukkig lekker! Zelfs verbrand (Suus weer op haar neus....)

Nu zitten we in Waihi (net onder Whangamata).
Morgen rijden we door naar Rottorura.

Groetjes Suus en Jos

PS: Mieke: je hebt helemaal gelijk wat betreft het weer! Vanmorgen regen, storm/ wind, vanmiddag zon en helder....
He slimmers: wat de waarde is van NZD kunnen jullie allemaal op internet vinden....